Op 22 januari 2021 werden managementovereenkomsten gesloten waarbij twee mannen en een vrouw via hun eigen bedrijven managementdiensten zouden verlenen aan een bedrijf. Dit is een bekende constructie. Samen vormden zij het managementteam: de eerste man was CEO, de tweede was CCSO en de vrouw was CCO (chief commercial officer). Kort gezegd, uiteindelijk besloten de twee mannen dat de vrouw het bedrijf moest verlaten. Op 4 december 2023 werd de vrouw door de aandeelhouders ontslagen als statutair bestuurder. Maar de vrouw beweert dat dit niet zomaar kan: ze zegt dat haar managementovereenkomst eigenlijk moet worden beschouwd als een arbeidscontract en niet als een opdrachtovereenkomst. In dat geval zou haar ontslag door de aandeelhouders niet automatisch het einde van haar arbeidscontract betekenen.

De rechter past hier de criteria toe die zijn vastgesteld in het spraakmakende Deliveroo-arrest van de Hoge Raad. De kernvraag is: bestaat er een gezagsverhouding tussen het bedrijf en de vrouw? Dat wordt aan de hand van de volgende punten beoordeeld:

- Aard en duur van de werkzaamheden;
- Hoe werkzaamheden en werktijden worden bepaald;
- Inbedding van het werk in de organisatie;
- Persoonlijke uitvoering van het werk;
- Hoe de overeenkomst tot stand kwam;
- Beloning en betaling;
- Hoogte van de beloningen;
- Commercieel risico;
- Gedrag in economisch verkeer.